Η ρύπανση γερνάει τον εγκέφαλο- Αυξάνεται η πιθανότητα για άνοια και εγκεφαλικά

Η μακρόχρονη έκθεση στη ρύπανση της ατμόσφαιρας μπορεί να βλάψει και να συρρικνώσει ζωτικές περιοχές του εγκεφάλου του. Αυτό έχει σαν συνέπεια να αυξάνεται ο κίνδυνος για εκδήλωση πρόωρων συμπτωμάτων άνοιας, αλλά και «σιωπηλών» εγκεφαλικών, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, με ελληνική συμμετοχή.

Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Ιατρικού Κέντρου Beth Israel Deaconess της Βοστώνης, με επικεφαλής την επιδημιολόγο Ελίσα Γουίλκερ, που έκαναν τη δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «Stroke», μελέτησαν 943 ανθρώπους άνω των 60 ετών, που ήταν σχετικά υγιείς και χωρίς άνοια.

Φώτης Κόντογλου (1895-1965) – Περί πειρασμών.

Ο Φώτης Κόντογλου υπήρξε ένας άνθρωπος με σθένος και προσωπικότητα μα πάνω απ’όλα με Ορθόδοξο φρόνημα. Έλεγε κάποτε:Διαβάζετε το Ευαγγέλιο με ταπεινή καρδιά και μην το αφήσετε από τα χέρια σας. Θα γίνετε αθώα πρόβατα του Χριστού και θα ξεκουρασθήτε στο αγιασμένο μαντρί του. Και όποιος σκύψει και μπει σ’ αυτή τη μάντρα από την πόρτα της ταπείνωσης, δεν θέλει να βγει πια». Αιωνία η μνήμη του.

ΠΕΡΙ ΠΕΙΡΑΣΜΩΝ

Το όραμα περί Συντέλειας του Οσίου Καλλίνικου της Τσερνίκα. (1848)

Το 1848 στην Ρουμανία είχε διαδοθεί, ότι θα ερχόταν το τέλος του κόσμου. Όντως αυτή την περίοδο στην Ευρώπη υπήρχαν πολλές οικονομικές και κοινωνικές ταραχές.Τότε ο όσιος Επίσκοπος Καλλίνικος-Ηγούμενος στην Μονή Τσερνίκα, κατέφυγε στην προσευχή για να του δώσει πληροφορία ο Θεός.

Η Αστρολογία στο φως της Ορθοδοξίας.

του π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου (†) 

Απόσπασμα από την τελευταία ομιλία του στο Ε’ Σεμινάριο Πίστεως (Αίγινα 21-27 Αύγουστου 1993)

Ορθόδοξη θεώρηση.

Η αστρολογία είναι ασυμβίβαστη με την Χριστιανική πίστη για πολλούς λόγους. Το φρόνημα της αστρολογίας και η ελπίδα που θεμελιώνεται στις κινήσεις των άστρων είναι πράγματα ασυμβίβαστα με το φρόνημα ενός χριστιανού και με την εν Χριστώ ελπίδα.

Ο Τιμωρημένος Άγγελος.

 

ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ 

 

Ἕνας  Γέροντας  εἶπε  ὅτι  ὑπῆρχε  κάποιος  ἀναχωρητής,  ποὺ  κατοικοῦσε  στὴν  πιὸ

βαθιὰ  ἔρημο  ἀπὸ  ἀρκετὰ  χρόνια  κι  εἶχε  ἀποκτήσει  χάρισμα  διορατικό,  ὥστε  νὰ
συναναστρέφεται μὲ τοὺς ἀγγέλους. Καὶ συνέβη τὸ ἑξῆς: Δυὸ ἀδελφοὶ μοναχοὶ ἄκουσαν
τὰ σχετικὰ μ᾿ αὐτὸν καὶ εἶχαν τὴν ἐπιθυμία νὰ τὸν γνωρίσουν καὶ νὰ ὠφεληθοῦν. Βγῆκαν
ἀπὸ  τὰ  κελιά  τους  καὶ  πήγαιναν  πρὸς  αὐτὸν  μὲ  ἐμπιστοσύνη  στὴν  καρδιά.  Καὶ
ἀναζητοῦσαν τὸν δοῦλο τοῦ Θεοῦ στὴν ἔρημο.
Ὕστερα  ἀπὸ  μερικὲς  μέρες  πλησίασαν  στὴ  σπηλιὰ  τοῦ  Γέροντα. Ἀπὸ  μακριὰ
βλέπουν  κάποιον  σὰν  ἄνθρωπο  ντυμένο  στὰ  λευκὰ  νὰ  στέκεται  πάνω σὲ  ἕναν  ἀπὸ
τοὺς λόφους ποὺ ἦταν κοντὰ στὸν ὅσιο σὲ ἀπόσταση περίπου τριῶν σημείων.

Κυριακή της Σαμαρείτιδος.

Εἶναι ἀπὸ τὶς ἐλάχιστες φορὲς ποὺ ὁ Χριστὸς ζητεῖ ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο κάποιο ὑλικὸ ἀγαθό. Ὅπως σ᾿ αὐτὴ τὴν συνάντησή Του μὲ τὴν Σαμαρείτιδα στὸ πηγάδι τοῦ Ἰακώβ, κατὰ τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννη. Τῆς ζητεῖ νὰ τοῦ προσφέρει τὸ νερό· «δός μου νὰ πιῶ». Ζητεῖ τὴ βοήθειά της μὲ τὴν προσφορὰ τοῦ νεροῦ γιὰ νὰ ξεδιψάσει.

Ἐτούτη ἡ συμπεριφορὰ τοῦ Χριστοῦ ἔχει μιὰν ἰδιαίτερη σημασία καὶ ἐκφράζει ἕνα σοβαρότατο λόγο. Ἡ ζήτηση τοῦ νεροῦ ἀπὸ τὸν Χριστό, δὲν σημαίνει πὼς ἔχει ἀνάγκη αὐτοῦ τοῦ ὑλικοῦ ἀγαθοῦ, ἀλλὰ γίνεται γιὰ νὰ δώσει τὴν εὐκαιρία στοὺς ἀνθρώπους νὰ Τοῦ προσφέρουν ἀπ᾿ αὐτὰ τὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ ποὺ ἔχουν ἀνάγκη στὴν καθημερινότητά τους.