Η επιγραφή-προφητεία στον τάφο του Αγίου Κωνσταντίνου.

Η επιγραφή που βρέθηκε πάνω στον τάφο του Μεγάλου Κωνσταντίνου, προφητεύει πρώτα την πτώση της Κωνσταντινούπολης και αργότερα την επιστροφή των Ελλήνων στην Πόλη. Το κείμενο αποκωδικοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Γεννάδιο Σχολάριο το 1440. Ο Τάφος βρίσκεται στον Ναό των Αγίων Αποστόλων στην Πόλη.

Η προφητεία έχει ως εξής:

Άγιοι Ισαπόστολοι Κωνσταντίνος και Ελένη – Η εμφάνιση του Τιμίου Σταύρου στον ουρανό και του Χριστού στον ύπνο του Κωνσταντίνου.

Είναι γνωστό πως λίγα πρόσωπα στη μακραίωνη πορεία της ανθρωπότητας τιμήθηκαν από την Ιστορία με τον τίτλο του Μεγάλου. Εξέχουσα ανάμεσά τους μορφή αποτελεί αναμφίβολα ο Μέγας Κωνσταντίνος. Κι αναδείχτηκε πραγματικά Μεγάλος, όχι μόνο σε έργα πολιτικής σύνεσης, οικονομικής διαχείρισης, διοικητικής μεταρρύθμισης, στρατιωτικής δεξιοτεχνίας, φρόνησης και ανδρείας, αλλά, με άριστο συνδυασμό, Μεγάλος και σε έργα μεγάλα, στερέωσης του μέχρι τότε χειμαζομένου Χριστιανισμού, ενίσχυσης της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αποκατάστασης της εσωτερικής της ενότητας, τιμής των αγίων Μαρτύρων, ανέγερσης ναών, σύγκλησης Συνόδων…

Οι διατροφικές συνήθειες στο Βυζάντιο.

Οι Βυζαντινοί δεν είχαν τη συνήθεια του πρωινού. Έτρωγαν το «άριστον«, το πρώτο φαγητό της ημέρας όχι το πρωί, όπως οι αρχαίοι Έλληνες, αλλά γύρω στο μεσημέρι. Ακολουθούσε το γεύμα το απόγευμα και το βράδυ, πριν βασιλέψει ο ήλιος, το δείπνο, που ήταν κατά κανόνα το πιο μεγάλο και δαπανηρό φαγητό.

Το πιο σημαντικό στοιχείο της καθημερινής διατροφής ήταν το ψωμί. Οι ποιότητες ψωμιού ήταν διάφορες, ανάλογες με το είδος του αλευριού αλλά και του τρόπου με τον οποίο άλεθαν τα δημητριακά. Έτρωγαν ψωμί σταρένιο αλλά και από κριθάρι.

Ησυχαστής Πετράκης (+1958) – Ένας ασκητής σε μεγάλα μέτρα.

*Ένας σύγχρονος ασκητής, συνεχιστής της νηπτικής Θεολογίας και της νοερής προσευχής.

-Έλεγε στον παπα-Διονύσιο τον Μικραγιαννανίτη όταν ήταν νέο καλογέρι: «Για να μείνεις στην έρημο, θα πρέπει να είσαι καλός μάγειρας. Θα μαγειρεύεις φασόλια την Κυριακή και θα τρως μέχρι την Τρίτη.
Την Τετάρτη θα βάλεις λίγο νεράκι και θα τα βράζεις, την Πέμπτη θα βάλεις λίγη ντοματούλα, την Παρασκευή λίγο αλατάκι και νερό, το Σάββατο θα βάλεις και λίγο χυλό από αλεύρι, και την Κυριακή άλλο φαγητό. Έτσι με ένα φαγητό περνάς όλη την εβδομάδα».

Η απόδοση του Πάσχα : τι εορτάζουμε την Τετάρτη προ της Αναλήψεως;

Η Ανάσταση συνεχίζεται! Αυτό δείχνει και η γιορτή της Αποδόσεως του Πάσχα. Τα ιδία γράμματα (δηλ. η ίδια ακολουθία)της νύχτας της Αναστάσεως, ακούγονται και κατά την Απόδοση του Πάσχα. Τελείται μια μέρα πριν απ’ τη γιορτή της Αναλήψεως.

Κάθε μεγάλη γιορτή στην Ορθόδοξη λατρεία έχει την «απόδοσή» της. Κάθε γιορτή είναι ζωντανό γεγονός, που επαναλαμβάνεται στη ζωή της Εκκλησίας, στη ζωή του πιστού.

Αλλά και για άλλο λόγο γίνεται ο επανεορτασμός μιας εορτής, δηλαδή η απόδοσή της. Για ν’ απολαύσουμε ακόμα μια φορά την ομορφιά της γιορτής.

Όσοι επιθυμούν ευρώ πάση θυσία οφείλουν να μη διαμαρτύρονται για τα επερχόμενα δεινά!…

Δεν καταλαβαίνω γιατί οι υποστηρικτές του ευρώ, διαμαρτύρονται για τη μείωση των μισθών και των συντάξεών τους. Τα δάνεια που μας παρέχουν σε ευρώ οι υπερκυβερνήτες από τη Φραγκφούρτη, μόλις και μετά βίας φτάνουν για την κάλυψη των βασικών εξόδων του κράτους για τρέχοντες μισθούς και συντάξεις, ενώ έχουν ανασταλεί οι πληρωμές προμηθευτών, εφ’ άπαξ αποζημιώσεων, νέων συντάξεων,κλπ. Αυτό είναι το τίμημα για το ταμπού της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.

Π.Αυγουστίνος Καντιώτης: «Θα’ρθει καιρός που τα πτυχία θα καταντήσουν χωρίς αξία, πλατανόφυλλα..»

*Πάντα επίκαιρος και προφητικός ο λόγος του Π.Αυγουστίνου Καντιώτη, αν αναλογιστούμε την σημερινή κατάσταση και βλέποντας τα πτυχία όντως να έχουν καταντήσει σαν πλατανόφυλλα..

Ο άνθρωπος αγαπητοί μου δεν είναι μόνο σώμα- είναι κυρίως ψυχή και η καλλιέργεια αποβλέπει κατ’εξοχήν στην ψυχή. Η ψυχή εκφαίνεται σε τρεις σπουδαιότατες λειτουργίες: πρώτη είναι η σκέψη- ο νους, δεύτερη είναι το συναίσθημα- η καρδιά, και τρίτη είναι η βούληση. Γι’αυτό η παιδαγωγική, η αληθής παιδαγωγική, πρέπει να καλύπτει και τους τρεις αυτούς τομείς της ανθρώπινης υπάρξεως.