*Η ιστορία εκτυλίσσεται στην Ρωσία με πρωταγωνιστή έναν χωρικό και τον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ..
Ο ιεροδιάκονος της μονής του Σάρωφ, Αλέξανδρος διηγήθηκε:
«Ένα πρωϊ, καθώς έβγαινα από την εκκλησία μετά την Θ. Λειτουργία και περνούσα μπροστά από το κελλί του Στάρετς Σεραφείμ, είδα ένα φτωχό χωρικό να τρέχει προς το μέρος του με το κασκέτο του στο χέρι.
-Πάτερ, μην τυχόν είσαι ο Σεραφείμ;
-Όχι. Όμως τι τον θέλεις;
-Λένε πως μαντεύει…Εμένα μου έκλεψαν το άλογό μου. Πως να θρέψω χωρίς άλογο την οικογένειά μου; Τώρα είμαι χειρότερος και από ζητιάνος.
«Στενοχωρημένος και εγώ από το πάθημα αυτού του φτωχού, έριξα μια ματιά κατά το κελλί του γέροντα και τον είδα κοντά στο πλατύσκαλο να μεταφέρει ξύλα μέσα στο αμαξοστάσιο». Είπα στον χωρικό:
-Ορίστε, νάτος ο στάρετς Σεραφείμ. Δουλεύει κοντά στο κελλί του.
Ο χωρικός έτρεξε και έπεσε στα πόδια του γέροντα. Εκείνος τον ανασήκωσε με καλοσύνη.
-Γιατί ήρθες να με βρεις εμένα τον ανάξιο;
-Μπάτουσκα, μου πήρανε το άλογό μου. Χωρίς αυτό δεν μπορώ να θρέψω την οικογένειά μου. Και συ, λένε «μαντεύεις»…
Ο στάρετς πήρε στα χέρια του το κεφάλι του χωρικού και το έφερε κοντά στο δικό του.
-Μη μιλάς καθόλου, είπε και πήγαινε στο…(ανέφερε το όνομα ενός διπλανού χωριού). Πριν μπεις σ’ αυτό το χωριό, στρίψε δεξιά. Προσπέρασε τέσσερα αγροτόσπιτα από το πίσω μέρος. Τότε θα δεις μια μικρή αυλόπορτα. Σπρώξε την, λύσε το άλογό σου και πάρτο χωρίς να πεις τίποτα.
«Έμαθα αργότερα, συμπλήρωσε ο διάκονος Αλέξανδρος, πως πράγματι, ο χωρικός ξαναβρήκε το άλογό του.
από το βιβλίο: «Χαρίσματα και Χαρισματούχοι» – Τόμος πρώτος (Εκδόσεις Ιεράς Μονής Παρακλήτου)
Σημεία Καιρών 