Η ματζουράνα έχει πολ­λές φαρμακευτικές και θεραπευτικές ιδιότητες (ιδιαίτερα το αιθέριο έλαιο της). Είναι αποχρεμπτική, απολυμα­ντική, τονωτική και αντισπασμωδική. Ανοίγει την όρεξη, ανακουφίζει από τους τυμπανισμούς και τους στομαχικούς πόνους. Δρα ευεργετικά κατά των πονοκεφάλων και της αϋπνίας.

Οι θεραπευτές στην αρχαία Ελλάδα χορηγούσαν την ματζουράνα ως ίαμα απέναντι στις στομαχικές και εντερικές ενοχλήσεις, κατόπιν βέβαια ειδικής επεξεργασίας με αποτελέσματα που έφθαναν στην πλήρη ίαση των ασθενειών.

Πληροφορίες για την ματζουράνα αντλούμε από τον Θεόφραστο, όπου την αναφέρει με το όνομα αμάρακος ο αείφυλλος, αλλά και από τον Διοσκουρίδη που την ονόμαζε σάμψυχο. Εκτός από αυτές τις μεθόδους, ο Ιπποκράτης ήταν ο πρώτος που χρησιμοποιούσε τα συστατικά της ματζουράνας ως αντισηπτικό και αντιμικροβιακό σκεύασμα.

Αξιοσημείωτο είναι τέλος το γεγονός ότι οι αοιδοί την αρχαία εποχή έπιναν ένα αφέψημα ματζουράνας με μέλι, για να διατηρήσουν την φωνή τους.

*από: «Βότανα και φάρμακα στην Αρχαία Ελλάδα» (Συγγραφείς: Γεώργιος Κ. Κλήμης , Μυρσίνη Λαμπράκη).