ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ

Σε ένα μήνα από τώρα, η Ελλάδα θα γιορτάσει την 75η επέτειο από το μεγάλο ΟΧΙ, που είπαν για να αντιμετωπίσουν την φασιστική εισβολή η υπό τον Ιωάννη Μεταξά ηγεσία και σύσσωμος ο λαός την 28η Οκτωβρίου 1940.

Τότε γράφτηκε η πλέον ένδοξη σελίδα της ελληνικής ιστορίας τον περασμένο αιώνα. Και τούτο διότι όλοι οι έλληνες, ως μια γροθιά, αποφάσισαν να υπερβούν τις όποιες εσωτερικές έριδες κι αντιπαραθέσεις και να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, πολεμώντας έναν εχθρό απείρως ισχυρότερο και πλουσιότερο.

Με τον ίδιο τρόπο, που η Ελλάδα του 1910, υπό την πεφωτισμένη ηγεσία του Ελευθερίου Βενιζέλου προετοιμάστηκε μεθοδικά για να ξεπλύνει την ντροπή του ατιμωτικού πολέμου του 1897 και της προηγηθείσης πτώχευσης. Και πέτυχε με τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13 να διευρύνει την εθνική μας κυριαρχία. Κι οι δύο αυτές επιτυχίες, έγιναν πραγματικότητα για δύο λόγους. Πρώτον γιατί υπήρξε υπεύθυνη και σώφρων ηγεσία και δεύτερο διότι υπήρξε κοινή στάση όλων των ελλήνων στην ανάγκη επίτευξης του κοινού στόχου.

Σήμερα, οι συνθήκες στον τόπο μας είναι ανάλογες. Μπορεί να μη δεχόμαστε στρατιωτική εισβολή. Μπορεί να μη βρισκόμαστε αντιμέτωποι σε έναν πόλεμο με έναν πάνοπλο εχθρό με κανόνια και τανκς. Αλλά κακά τα ψέματα, οι επιπτώσεις της πρωτοφανούς κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας κι η διεθνής κηδεμονία υπό την οποίαν βρίσκεται η πατρίδα μας, έχει παρόμοιες επιπτώσεις στη ζωή, την καθημερινότητα αλλά και στο φρόνημα των ελλήνων, που δυστυχώς βιώνουν την χειρότερη περίοδο των τελευταίων 60 ετών. Το δυστύχημα σε αυτή την τόσο τραγική συγκυρία είναι ότι οι προϋποθέσεις των προηγούμενων επιτυχιών, όταν μπορέσαμε με αποτελεσματικότητα να αντιμετωπίσουμε τον ισχυρότερο εχθρό, δεν υφίστανται σήμερα στην χώρα μας.

Η ηγεσία μας συλλήβδην είναι προφανώς απείρως κατώτερη των περιστάσεων.

Ουδείς από τους πολιτικούς μας ταγούς διαθέτει όραμα και προοπτική που θα μπορούσε να εμπνεύσει την ελπίδα και τη θέληση στους πολίτες να συστρατευθούν στην κοινή προσπάθεια, που είναι απαραίτητη για να ξεφύγουμε από την επερχόμενη κατάρρευση. Κι αυτός είναι ο λόγος, που δεν υφίσταται ευρεία συναίνεση για την αντιμετώπιση της οικονομικής καταστροφής.

πηγή: http://www.freepen.gr/