Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου
«Αν έχεις αμαρτίες, να μην απελπιστείς, αυτά δεν παύω να σας τα λέω συνεχώς, και αν κάθε μέρα αμαρτάνεις, να μετανοείς καθημερινά.
Γιατί η μετάνοια είναι το φάρμακο κατά των αμαρτημάτων είναι η προς τον Θεόν παρρησία, είναι όπλο κατά του διαβόλου, είναι η μάχαιρα πού του κόβει το κεφάλι, είναι η ελπίδα της σωτηρίας, είναι η αναίρεση της απογνώσεως.
Η μετάνοια μάς ανοίγει τον ουρανό και μάς εισάγει στον Παράδεισο. Γι’ αυτό (σου λέω), είσαι αμαρτωλός; μην απελπίζεσαι. Ίσως βέβαια αναλογιστείς. Μα τόσα έχω ακούσει στην Εκκλησία και δεν τα ετήρησα. Πώς να εισέλθω και πάλι και πώς και πάλι να ακούσω;
Μα γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να εισέλθεις επειδή, όσα άκουσες δεν τα ετήρησες. Να τα ξανακούσεις, λοιπόν, και να τα τηρήσεις. Εάν ο ιατρός σου βάλει φάρμακο στην πληγή σου και παρά ταύτα δεν καθαρίσει, την επομένη ημέρα δεν θα σου ξαναβάλει πάλι;
Μη ντρέπεσαι, λοιπόν, να ξαναέλθεις στην Εκκλησία. Να ντρέπεσαι όταν πράττεις την αμαρτία. Η αμαρτία είναι το τραύμα και η μετάνοια το φάρμακο.
Αν, λοιπόν, έχεις παλιώσει σήμερα από την αμαρτία, να ανακαινίσεις τον εαυτό σου με τη μετάνοια. Και είναι δυνατό, μπορεί να πει κανείς να σωθώ, αφού μετανοήσω;
Και βέβαια είναι. Μα, όλη τη ζωή μου την πέρασα μέσα στις αμαρτίες, και εάν μετανοήσω θα βρω τη σωτηρία; Και βέβαια. Από που γίνεται αυτό φανερό; Από τη φιλανθρωπία του Κυρίου σου… Γιατί η φιλανθρωπία του Θεού δεν έχει μέτρο. Και ούτε μπορεί να ερμηνευτεί με λόγια η πατρική Του αγαθότητα.
Σκέψου μια σπίθα πού έπεσε μέσα στη θάλασσα, μήπως μπορεί να σταθεί εκεί ή να φανεί; Όση σχέση έχει, λοιπόν, μια σπίθα με το πέλαγος, τόση σχέση έχει η αμαρτία σου σε σύγκριση με τη φιλανθρωπία του Θεού. Και καλύτερα, θα έλεγα, όχι τόση, άλλα πιο πολλή.
Γιατί το πέλαγος, ακόμη και αν είναι απέραντο, έχει όριο, μέτρο και σύνορα. Η φιλανθρωπία όμως του Θεού είναι απεριόριστη.
Γι’ αυτό σου επαναλαμβάνω. Είσαι αμαρτωλός; Μην απελπίζεσαι»
(περικοπή από την 8η ομιλία για τη μετάνοια).
Σημεία Καιρών 
Ίσως να έχεις δίκιο….
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Τα αδύνατα παρά τοις άνθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν «.
Η προσπάθεια, η πίστη και η επιμονή σώζουν τον άνθρωπο. Ο Θεός ξέρει και βλέπει και δεν αδικεί κανέναν.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ναι… το είδα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το σημαντικό για τον Θεό είναι να κερδίσουμε την αιώνια ζωή. Εδώ είναι όλα πρόσκαιρα και εφήμερα. Και οι δόξες και τα πλούτη και όλα. Οπότε σκοπός μας πρέπει να είναι αυτός. Από εκεί και πέρα ότι καλό και ότι κακό μας τυχαίνει σε αυτήν την ζωή να το αποδίδουμε στην πρόνοια του Θεού και να σκεφτόμαστε πως όλα είναι προς το δικό μας συμφέρον.
Το ξέρω ότι είναι δύσκολο στην πράξη, αλλά αυτός είναι ο δρόμος και με την πίστη στην πράξη όλα ξεπερνιούνται και αντιμετωπίζονται.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σίγουρα είσαι πολύ ευνοημενος από τον Θεό εσύ και μιλάς έτσι …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Έχω πολύ εγωισμό, πολύ υπερηφάνεια, πολύ μίσος και κατακριση για όλους.
Είχα από τους χειρότερους γονείς, δεν ένιωσα στοργή και αγάπη. Είχα άθλια παιδικά και μαθητικά χρόνια. Πολύ στερημενα. Τα γράμματα δεν τα έπαιρνα και για αυτό δεν σπούδασα τίποτα. Το σώμα μου κοκαλιαρικο ακατάλληλο για οικοδομές όπου δεν απαιτείται κανένα προσόν… Ζήλεψα και φθονησα τους άλλους που είχαν όλα τα καλούδια κι εγώ ούτε ένα καλό. Τους τα έδωσε όλα τα καλά απλόχερα ο θεος ενώ εμένα τίποτα! Κάτι ψιλά….
Για αυτό μισώ τους πάντες. Ο χαρακτήρας μου διαμορφωθηκε στην παιδική μου ηλικία και δεν αλλάζει. Όπως μάθεις μικρός.
Όσο και να εξομολογουμαι δεν γίνεται τίποτα αφού πάντα τα ίδια κάνω!
Είμαι ο πιο άχρηστος άνθρωπος πάνω στην γη από καταβολής κόσμου.
Με περιμένει αιώνια κόλαση ???
Μάλλον ναι.
Άρα, συμπερασματικα, ο Χριστός δεν μπορεί να με σώσει. Ίσως ο ίδιος να με έσπρωξε προς τα εκεί…
Επομένως για ποιόν σωτήρα μιλάμε;;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!