Η μεγάλη πίστη της Χαναναίας – Κυριακή ΙΖ’ Ματθαίου

π. Συμεών Κραγιόπουλος

Ο Κύριος ελάχιστες φορές βγήκε από τα όρια του Ισραηλιτικού έθνους, και μία από αυτές είναι αυτή που πήγε στην περιοχή της Τύρου και της Σιδώνος.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: «Η πνευματική έννοια της Πέμπτης πληγής εκ του πέμπτου Σαλπίσματος. Η εκκοσμίκευση του Ευαγγελίου και οι συνέπειες…»

Ιερή Αποκάλυψη – π. Αθανάσιος Μυτιληναίος Μονής Στομίου 

Ένας παληάνθρωπος… γίνεται Άγιος…

Ενας παληάνθρωπος…γίνεται Άγιος…Το βίωμα της Θεολογίας είναι η Νοερά Προσευχή και η Θέωση…οχι η ηθική…Η άσκηση είναι θεραπευτική…Η ηθική δεν…βοηθά σε τίποτα…Χώρια Που Οδηγεί Σε Κόλαση…Σήμερα βλέπουμε οτι έχει χαθεί η ασκητική ζωή…όλοι αναζητούν την ευδαιμονία…

-Ο Χριστός δεν έρχεται να σε βρει, γιατί δεν «βελάζεις»! (Δημ. Παναγόπουλος)

~ Με πλησίασε κάποτε ένας κύριος και μου λέει:

Πού και πού, να παίρνεις ρεπό ακόμα κι από τον εαυτό σου!

Γράφει η Δώρα Βλαχοπούλου 

Να παίρνεις ένα ρεπό πού και πού. Να παίρνεις ρεπό από όλα αυτά που σε κουράζουν και σε στεναχωρούν. Να παίρνεις ρεπό από τις υποχρεώσεις, τη δουλειά, τις ευθύνες. Να παίρνεις ρεπό ακόμη και από τον ίδιο σου τον εαυτό. Τις σκέψεις και τις ανησυχίες σου.

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: Είδα ότι, ό,τι θα κάμωμε θα το κάμωμε μονάχοι και δεν έχωμε ελπίδα καμμία από τους ξένους!

[…] Τότε ο Τσουρτς [άγγλος αξιωματικός στην Επτάνησο ο οποίος υπηρετούσε μαζί με τον Κολοκοτρώνη στον αγγλικό στρατό] εκίνησε να υπάγη εις την Λόνδρα [Λονδίνο], και επαρουσιάσθηκε με ελληνικά ενδεδυμένος.

Λεμεσού Αθανάσιος: «Ζούσαμε με αυτό το θαύμα καθημερινά, κάθε μέρα. Ζούσαμε με αυτό το θαύμα, ό,τι ο Θεός μάς φρόντιζε»

Λεμεσού Αθανάσιος: Περιστατικά από τα χρόνια του Άθωνα

Ο επίσκοπος Αθανάσιος και τα βατράχια

Ο άγιος επίσκοπος Χριστιανουπόλεως Αθανάσιος (+1735) σε μια περιοδεία του έφθασε στην Μεγαλόπολι της Πελοποννήσου. Υπήρχε εκεί ένας ναός της θείας Μεταμορφώσεως και κοντά του μια λίμνη μεγάλη, γεμάτη βατράχια.

Ο Άγιος Ακύλας και η Αγία Πρίσκιλλα: Το ιδανικό χριστιανικό ζευγάρι (13 Φεβρουαρίου)

Η μέρα του «αγίου Βαλεντίνου» που ξεκίνησε να γιορτάζεται ως η μέρα των ερωτευμένων ήδη από τα Μεσαιωνικά χρόνια στην Ευρώπη, έχει καθιερωθεί στις συνειδήσεις των περισσότερων ως η «επίσημη μέρα» του έρωτα.