Το Μικρό και το Μεγάλο Απόδειπνο – Πώς δημιουργήθηκε η κοινή, προ του ύπνου, προσευχή; Ποιες οι διαφορές τους;

Εἶναι μέσα στὴ φύση τοῦ ἀνθρώπου ριζωμένο ἕνα ἀλλόκοτο πρωτόγονο συναίσθημα μπροστὰ στὸ φαινόμενο τοῦ ὕπνου.

Πάτερ, δίδαξέ με κάτι για τη σωτηρία

~ Μια μέρα ο πατέρας Γαβριήλ καθόταν μπροστά στο κελί του. Δύο νέοι ήρθαν κοντά του, πήραν μια ευλογία και με την ευλογία του πατέρα Γαβριήλ, κάθισαν σε κοντινές χαμηλές καρέκλες. 

«Όταν αρχίζει κανείς να προσεύχεται, η ίδια η προσευχή θα του λύνει τις απορίες του…»

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ

Μόνο ζώντας τη Λειτουργία, όσο είναι δυνατό και προσιτό σε μας, με όλο το είναι μας, γινόμαστε βαθμηδόν ευαίσθητοι σε πολλά πού περνούν απαρατήρητα από όσους δεν γνωρίζουν τον Χριστό και δεν Τον αγαπούν και δεν ζουν στο πνεύμα των εντολών Του…

Άσε το παρελθόν μωρέ…

Άσε το παρελθόν μωρέ…
Όλα εκείνα που σε πλήγωσαν, όλους εκείνους που σε απογοήτευσαν συγχώρα.
Συγχώρα για να πας εσύ μπροστά.

Εν Αθήναις…. ρούχα παλιά…. από τα παλιά….

Στο Μοναστηράκι εκείνα τα χρόνια πουλούσαν ρούχα από δεύτερο και τρίτο χέρι.

Σημασία έχει ο αγώνας . . .

Δεν αντέχω πάτερ! Τι να κάνω με τους τοξικούς ανθρώπους; Μερικοί είναι και συγγενείς μου! Υπάρχει μία ανόητη λαϊκή ρήση : «Τους φίλους τους διαλέγεις και τους συγγενείς τους ανέχεσαι!».

Σήμερα τα θέλουμε όλα, γιατί οι περισσότεροι δεν έχουμε τίποτα…

π. Ανανίας Κουστένης

Κάθε άνθρωπος, τον Χριστό ζητάει. Ουκ επ’ άρτω μόνω, ζήσεται άνθρωπος…Δεν φτάνει μόνο το ψωμί, που δίνουν τα συστήματα, η ψυχή, με τι θα τραφεί;

Πάλη με τον διάβολο κατά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή

π. Συμεών Κραγιόπουλος

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή έχει έναν δικό της χαρακτήρα, έχει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα.  Για να το καταλάβουμε αυτό καλύτερα, πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν το γεγονός που μας θυμίζει σήμερα η Εκκλησία, δηλαδή την πτώση των πρωτοπλάστων.

Άγιος Ιωνάς ο Λέριος (28 Φεβρουαρίου)

Από το «ΒΡΑΒΕΙΟΝ» της Ιεράς και Βασιλικής Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Πάτμο, διαπιστώνουμε ότι πολλοί Λεροί τους πέντε προηγούμενους αιώνες άφησαν τη Λέρο και πήγαν σττη Μονή της Πάτμου, δια να μονάσουν. Ενας από αυτούς ήταν και ο μοναχός Ιωνάς δια τον οποίον στο «ΒΡΑΒΕΙΟ» αναφέρονται: