«Ενώ παρακαλούσα την Παναγία να με βοηθήσει, ξαφνικά μου παρουσιάζεται ένας Αναχωρητής με φωτεινό πρόσωπο»

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης 

~ Όταν είχα έρθει στο Άγιον Όρος για πρώτη φορά, το 1950, ανεβαίνοντας από τα Καυσοκαλύβια για την Αγία Άννα, είχα χάσει τον δρόμο· αντί να πάρω τον δρόμο για την Σκήτη της Αγίας Άννης, προχώρησα για την κορυφή του Άθωνα.

Οι ασκητές της Αγιορείτικης ερήμου… Εκεί που βλέπει μόνο ο Θεός!

Εδώ όλα μοιάζουν διαφορετικά, η φύση, οι άνθρωποι, τα έργα τους. Οι ασκητές της Αγιορείτικης ερήμου ζουν σε απόκρυμνα καλύβια και ορισμένοι σε σπήλαια.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΡΚΕΤΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΣΑΣ

ΑΟΡΑΤΟΙ-ΓΥΜΝΟΙ ΑΣΚΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΘΩΝΑ 

~ Διηγήθηκε Γέροντας Αγιαννανίτης : «Πριν 40 περίπου χρόνια ήμουν Δικαίος, και ένα βράδυ μόλις σουρούπωνε, πηγαίνω και κλείνω την εξώθυρα.

Ένας ασκητής με δάκρυα προσευχόταν στον Θεό: «Κύριε, γιατί δεν έχω θλίψεις; Τι είσαι θυμωμένος με εμένα;»

Στο τέλος, πρέπει να καταλάβετε ότι η γήινη ζωή μας δεν είναι θέρετρο, αλλά νοσοκομείο.

«Θα δούμε ποιος θα νικήσει, εσύ ή ο Θεός!»

~ Κάποιος μοναχός, από δαιμονική επήρεια, έπεφτε συχνά σε σαρκικό αμάρτημα…

Ρώτησαν έναν γέροντα: – Γιατί χτυπιόμαστε τόσο πολύ από τους δαίμονες;

Ῥώτησαν ἕνα γέροντα:

– Γιατὶ χτυπιόμαστε τόσο πολὺ ἀπὸ τοὺς δαίμονες;

«Εγώ είμαι η υπερηφάνεια» (Αγιορείτικη διήγηση)

Στα ησυχαστήρια των Κατουνακίων, στην Καλύβα «Γέννησις του Χριστού» με εγκράτεια και άσκηση ζούσε ο Μοναχός Ιλαρίων, σαν υποτακτικός στην Συνοδεία του Γέροντος Αρτεμίου και Παντελεήμονος Μοναχού.

Δεν θέλω να δω τον Χριστό εδώ…

~ Πήγαινε συχνά ο διάβολος στη σπηλιά κάποιου Ερημίτη, για να τον τρομοκρατήσει και να τον κάνει να φύγει από εκεί.

Ο Μοναχός που έτρωγε τα βράδυα με τον κρεμασμένο στον Σταυρό, Χριστό!

~ Διηγήθηκε ένας από τους Αγίους Πατέρες την ακόλουθη ιστορία που άκουσε στην έρημο της Θηβαϊδας.

Ήλθε κάποτε στη Σκήτη ένας δαιμονιζόμενος και έγινε γι’ αυτόν ευχή στην εκκλησία, άλλ’ ο δαίμονας δεν έβγαινε..

~ Ήλθε κάποτε στη Σκήτη ένας δαιμονιζόμενος καί έγινε γι’ αυτόν ευχή στην εκκλησία, άλλ’ ό δαίμονας δεν έβγαινε -ήταν σκληρός καί ανελέητος.

Τα Χριστούγεννα του ασκητή (Μία ανέκδοτη συγκλονιστική Αγιορείτικη ιστορία)

Ἡ παροῦσα διήγηση εἶναι μία συγκλονιστικὴ ἐμπειρία τοῦ μακαριστοῦ π.Θεόκλητου Διονυσιάτη, ὅπως τὴν  ἐμπιστεύθηκε πρὶν 38 χρόνια σχεδὸν στὸν  Ἁγιορείτη Μοναχὸ π. Κύριλλο Παντοκρατορινό, ὁ ὁποῖος μὲ δέος  καὶ νοσταλγία  πρὶν λίγες ἡμέρες μας τὴν μετέφερε.

Η Γερόντισσα Μαρία Μαγδαληνή (Marie Madeleine Le Beller), ερημίτισσα του Σινά

«Τοις ερημικοίς ζωή μακαρία εστί, θεϊκώ έρωτι πτερουμένοις»

«Αββά, πώς μπορεί να αποκτήσει κανείς αρετή;»

Μηνύματα από το Γεροντικό

Ανηφορίζοντας από τη Γεθσημανή στο όρος των Ελαιών, συναντά κανείς το μοναστήρι του αββά Αβραμίου.

Ασκητές μέσα στον κόσμο: Παπά Γιάννης ο εξορκιστής

Όταν το 1917 στην Ρωσία έγινε ή επανάσταση των Μπολσεβίκων, συνέλαβαν στην Οδησσό 17 ιερείς για να τούς εκτελέσουν.

Υπάρχουν πράγματι οι αόρατοι και γυμνοί ασκητές του Αγίου Όρους γέροντα και πόσοι είναι..;

Ο Υμνογράφος της Μεγάλης Του Χριστού Εκκλησίας Ιερομόναχος Αθανάσιος Σιμωνοπετρίτης, ο οποίος έζησε κοντά στον Άγιο Παΐσιο για αρκετά χρόνια,

Τα επτά στεφάνια ενός Γέροντα

Ήταν ένας Γέροντας στη Θηβαϊδα που έμενε σ΄ένα σπήλαιο και είχε έναν υποτακτικό μαθητευόμενο. Συνήθιζε ο Γέροντας κάθε βράδυ να του δίνει ωφέλιμες συμβουλές και μετά από τη νουθεσία, έκανε προσευχή και τον έστελνε να κοιμηθεί.

Εμφάνιση Αόρατου Αγιορείτη ασκητή – Μια συνάντηση που άλλαξε τη ζωή ενός λαού…

Ο μεγάλος σύγχρονος άγιος της Ρουμανίας πατήρ Αρσένιος Μπόκα († 28 Νοεμβρίου 1989) έλαβε το χάρισμα της προφητείας στο Άγιο Όρος και επιστρέφοντας στην Ρουμανία έγινε η μεγαλύτερη πνευματική μορφή της χώρας, όλων των καιρών. Μια υπέροχη ιστορία του Αγίου Όρους με αφηγητή τον πατέρα Αρσένιο Μπόκα – τότε ένας νεαρός άγαμος διάκονος Μπόκα Ζιάν.

Συγκλονιστική ιστορία: «Μη προσκυνήσεις ποτέ ξανά αυτήν την εικόνα κι εγώ…»

~ Υπήρχε κάποιος ασκητής, αφηγείται ο Αββάς Αιλιώτης, έγκλειστος που δοκιμαζόταν χρόνια πολλά από το δαιμόνιο της πορνείας.

Ο άγνωστος Αναχωρητής

Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης

~ Ὅταν εἶχα ἔλθει στὸ Ἅγιον Ὅρος γιὰ πρώτη φορά, τὸ 1950, ἀνεβαίνοντας ἀπὸ τὰ Καυσοκαλύβια γιὰ τὴν Ἁγία Ἄννα, εἶχα χάσει τὸν δρόμο· ἀντὶ νὰ πάρω τὸν δρόμο γιὰ τὴν Σκήτη τῆς «Ἁγίας «Ἄννης, προχώρησα γιὰ τὴν κορυφὴ τοῦ Ἄθωνα. Ἀφοῦ βάδισα ἀρκετά, κατάλαβα ὅτι πάω ψηλὰ καὶ ἔψαχνα νὰ βρῶ κανένα μονοπάτι νὰ βγῶ σύντομα.

Ο μακαριστός Γέροντας Μάρκελλος μιλάει για τους αόρατους ασκητές στο Άγιον Όρος

Έχουμε ακούσει τον Γέροντα Παΐσιο. π. Μάρκελλε, να βεβαιώνει την ύπαρξη των γυμνών ασκητών την συνεχή, καθώς αναπληρώνονται κατά θαυμαστό τρόπον οι εις Κύριον απερχόμενοι εξ αυτών.