Ιερομόναχος Παρθένιος Καρουλιώτης – Το πριγκιπόπουλο που για την αγάπη του Χριστού έγινε φτωχός, ερημίτης, σπηλιώτης…

Του κατά κόσμον Παύλου Ιβανιώφ του Αλεξάνδρου και της Βάσιας η πατρίδα ήταν η Μόσχα, στην οποία γεννήθηκε το 1881. Η κατα­γωγή του ήταν από πριγκιπική οικογένεια της Ρωσίας, την τσαρική δυ­ναστεία των Ρωμανώφ.

Γι’ αυτόν το λόγο να μην πολυεξετάζεις τις κρίσεις του Θεού!

Ένας ασκητής βλέποντας την αδικία πού υπάρχει στον κόσμο προσευχόταν στο Θεό και του ζητούσε να του αποκαλύψει το λόγο που δίκαιοι και ευλαβείς άνθρωποι δυστυχούν και βασανίζονται άδικα, ενώ άδικοι και αμαρτωλοί πλουτίζουν και αναπαύονται.

Ένας ασκητής στην Βηθλεέμ! (Συγκλονιστική διήγηση)

*Μία συγκλονιστική αληθινή διήγηση ενός ασκητή που βίωσε στην Βηθλεέμ το θαύμα της Γέννησης του Θείου Βρέφους!

Χριστούγεννα στα ασκητικά Καρούλια του Αγίου Όρους (Μια αληθινή διήγηση)

*Μία αληθινή διήγηση από τα ασκητικά και φρικτά Καρούλια του Αγίου Όρους για την νύχτα των Χριστουγέννων. Εκεί όπου ενώνεται η γη με τον Ουρανό και η ακολουθία είναι μία ουράνια μυσταγωγία…

Έ­τρω­γε κά­θε δέ­κα μέ­ρες και α­γω­νι­ζό­ταν να μι­μη­θεί τον Ό­σιο Μά­ξι­μο τον Καυ­σο­κα­λυ­βί­τη!

~ Ο γερω–Ἰ­ω­α­κείμ, ἀ­πό τήν Βα­το­πε­δι­νή Κα­λύ­βη τῆς Ἀ­να­λή­ψε­ως πλη­σί­ον τῶν Κα­ρυ­ῶν, ἦ­ταν ἀ­πό τούς πα­λαι­ό­τε­ρους Ἁ­γι­ο­ρεῖ­τες. Πλη­σί­α­σε τά 100 καί ἔ­ζη­σε πά­νω ἀ­πό 70 χρό­νια στό Ἅ­γιον Ὄ­ρος.

Τον υποδέχτηκαν και τον φιλοξένησαν οι αόρατοι μοναχοί του Άθωνα!

~ Περί το έτος 1978 ένας ορθόδοξος Χριστιανός εκ Λιβάνου, πρόσφυγας στην Κανά της Γαλιλαίας ένεκα του εμφυλίου τότε πολέμου μεταξύ μουσουλμάνων και χριστιανών του Λιβάνου, ήρθε ως προσκυνητής στο Άγιον Όρος.

O καλόγερος που δεν πάταγε στη γη…

Αληθινές ιστορίες προσκυνητών απο τον Άθωνα (Εμφάνιση αόρατου ασκητή)

ΕΝΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ

«Όταν προ 65 και πλέον χρόνων βρισκόμουνα ψηλά στην πλαγιά του Άθωνα, κατά το μέρος της Αγίας Άννας μαζί μ΄ ένα κυνηγό αντιληφθήκαμε ανάμεσα στα βράχια και τους πλούσιους βράχους μια σαν σκιά ανθρώπου.

Ηγούμενος Μονής Αγίου Παύλου Παρθένιος: Βρήκαμε τα καλυβάκια των γυμνών ασκητών, αλλά αυτοί τίθενται σε αορασία!

Διήγηση γέροντος Παρθενίου Αγιοπαυλίτου: Μία φορά που πήγαμε πάνω στο βουνό με τον μακαριστό παπα- Ανδρέα, ευρήκαμε δυο καλύβες, με ξυλαράκια, με μία εικόνα και ένα καντηλάκι, και μία γωνιούλα, αλλά δεν βρήκαμε κανέναν.

Ρώτησε κάποιος ένα γέροντα, πόσα χρόνια έχει στο Άγιο Όρος και του απάντησε…

-Σοφά λόγια αγίων γερόντων-

-Ρώτησε κάποιος ένα γέροντα, πόσα χρόνια έχει στο Άγιο Όρος και του απάντησε.

Ο βράχος και ο καλόγερος

~ Κρέμασε στον ώμο του το δισάκι ο Μωυσής. Πηδώντας με μεγάλες δρασκελιές τις πέτρες και τα βράχια άρχισε να σκαρφαλώνει στο βουνό. Δύο, τρία πέντε λεπτά και η λιγνή φιγούρα του ξεχώρισε στο πιο ψηλό σημείο, ανάμεσα ουρανού και γης.

Η φοβερή πλάνη του ιδίου θελήματος… και η αποκάλυψη της πλάνης του Σατανά.. (Συγκλονιστική Αγιορείτικη διήγηση!)

~ Στα ησυχαστήρια των Κατουνακίων, προς τη θάλασσα έμενε ενάρετος Γέροντας, με έναν επίσης ευλαβέστατο υποτακτικό, ό όποιος στην αρχή έκανε υπακοή, άλλα με μια μικρή δώσει υποκρισίας.

«Μια ημέρα θα αποκαλυφθεί το λείψανο ενός Αγίου στο μοναστήρι της Παναγίας της Λυκουρισιώτισσας και ύστερα το Μοναστήρι θα πάρει μεγάλη φήμη»

Παπα-Γιάννης ο εξορκιστής

Όταν το 1917 στην Ρωσσία έγινε η επανάσταση των Μπολσεβίκων, συνέλαβαν στην Οδησσό 17 ιερείς για να τους εκτελέσουν.

«Όταν βρήκαν το λείψανό του τα ‘χασαν. Ήταν ακέραιο, ολοκίτρινο και ανέδιδε απαλή ευωδία!

Νικόλαος Σαββούδης – Ασκητές μέσα στον κόσμο

Γεννήθηκε το 1899 στο Γυαλί Τσιφλίκι της Μ. Ασίας. Μετά τον ξεριζωμό των Ελλήνων από την Μικρασία, ήρθε ως πρόσφυγας στο χωριό Βατοπέδι Χαλκιδικής.

Τι λέει η παράδοση για τους «αόρατους ερημίτες» και το ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην κορυφή του Άθωνα

Κατά την μακραίωνα ιστορία του Αγίου Όρους υπάρχει η εξής παράδοση:

Ασκητές μέσα στον κόσμο: Διάβαζε και εφάρμοζε το Ευαγγέλιο

Στο Μεσολόγγι ζούσε μία ευλαβέστατη γυναίκα, ονόματι Βασιλική (Κούλα την φώναζαν), παντρεμένη με τον Δημήτριο Καλαντζή, ψαρά στο επάγγελμα.

«Ενώ παρακαλούσα την Παναγία να με βοηθήσει, ξαφνικά μου παρουσιάζεται ένας Αναχωρητής με φωτεινό πρόσωπο»

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης 

~ Όταν είχα έρθει στο Άγιον Όρος για πρώτη φορά, το 1950, ανεβαίνοντας από τα Καυσοκαλύβια για την Αγία Άννα, είχα χάσει τον δρόμο· αντί να πάρω τον δρόμο για την Σκήτη της Αγίας Άννης, προχώρησα για την κορυφή του Άθωνα.

Οι ασκητές της Αγιορείτικης ερήμου… Εκεί που βλέπει μόνο ο Θεός!

Εδώ όλα μοιάζουν διαφορετικά, η φύση, οι άνθρωποι, τα έργα τους. Οι ασκητές της Αγιορείτικης ερήμου ζουν σε απόκρυμνα καλύβια και ορισμένοι σε σπήλαια.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΡΚΕΤΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΣΑΣ

ΑΟΡΑΤΟΙ-ΓΥΜΝΟΙ ΑΣΚΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΘΩΝΑ 

~ Διηγήθηκε Γέροντας Αγιαννανίτης : «Πριν 40 περίπου χρόνια ήμουν Δικαίος, και ένα βράδυ μόλις σουρούπωνε, πηγαίνω και κλείνω την εξώθυρα.

Ένας ασκητής με δάκρυα προσευχόταν στον Θεό: «Κύριε, γιατί δεν έχω θλίψεις; Τι είσαι θυμωμένος με εμένα;»

Στο τέλος, πρέπει να καταλάβετε ότι η γήινη ζωή μας δεν είναι θέρετρο, αλλά νοσοκομείο.