Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης

~ Πήγα σε ένα σπίτι στην Αθήνα. Ήταν οι γονείς με τα δύο τους παιδιά.

Είχαν τέσσερις τηλεοράσεις, μία για τον καθένα! τέλεια απομόνωση..λέω τουλάχιστον βάλτε τη μία στο σαλόνι να κάθεστε όλοι μαζί, να συζητάτε αυτά που βλέπετε, έστω και αν δεν συμφωνείτε… όταν Λοιπόν κανείς κάθεται ώρες στην τηλεόραση και ζαλίζεται από τα μύρια που βλέπει και ακούει.

Πώς να ησυχάσει;

Πώς να προσευχηθεί;

Να δει τον εαυτό του και τους δικούς του;

Πώς θα ακουστούν τα λόγια μου οταν σας πω να φέρετε στο σπίτι σας έναν ιερέα να κάνει έναν αγιασμό ή ένα ευχέλαιο;

Να φυλάτε αντίδωρο και αγιασμό, να παίρνετε κάθε πρωί, για ν’ ανάβετε το καντήλι, να θυμιάζετε, να μαθαίνουν και τα παιδιά, να χαίρονται, να κατανύσσονται, να ευλογούνται.

Να μάθουμε να πηγαίνουμε και στις αγρυπνίες, εδώ στον κόσμο δεν είναι μακρές και μεγάλες. Δίνουν χάρη στην ψυχή!

Επίσης ιδιαίτερα καλό είναι ο σύνδεσμος με την ενορία μας, τον εφημέριο της ενορίας μας, το κατηχητικό για τα παιδιά, τον κύκλο ομιλιών για τους μεγάλους, το φιλόπτωχο ταμείο. Το αγροτικό ιατρείο δίνει τις πρώτες απαραίτητες βοήθειες, έλεγε ο Μακαριστός γέροντας Παΐσιος και αυτό είναι η ενορία, τα μοναστήρια είναι οι κλινικές για έκτακτες ανάγκες.

Να συνδεθούμε με τον Άγιο της ενορίας μας, με τον Άγιο του οποίου φέρουμε το όνομα.

Στο δωμάτιο του παιδιού να έχουμε την εικόνα του Αγίου του… να αφιερώνουμε αρκετό χρόνο στα παιδιά μας, να συζητούμε, να αστειευόμαστε μαζί τους, να αναπτύσσουμε διάλογο!

Οταν σταματήσει ο διάλογος, τότε να φοβόμαστε. Για να υπάρχει διάλογος χρειάζεται απαραίτητα αγάπη, υπομονή, χρόνος, κατανόηση, καταδεκτικότητα.

Τα παιδιά πρέπει να τ’ ακούμε κιόλας.

Τα παιδιά δεν είναι μόνο να τα διδάσκουμε, λέει ο Ντοστογέφσκι, αλλά και να διδαχθούμε αρκετά από αυτά και κυρίως την ακακία, τον αυθορμητισμό, τον ενθουσιασμό.

Τα παιδιά δεν πρέπει να γίνουν προέκταση του εγώ μας.

Να τα βοηθήσουμε στην κλήση τους..

πηγή: psigmataorthodoxias3

ΓΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΓΟΝΕΙΣ ΔΕΙΤΕ: >>  ΕΔΩ