Άνθρωπος που ζει με το ‘’τι θα πει ο κόσμος’’, στο τέλος πάντα χάνεται.

Χάνεται γιατί ο κόσμος δεν σταματά να έχει άποψη. Δεν σταματά να έχει ‘’θέλω’’. Δεν σταματά ο κόσμος να έχει απαιτήσεις και γνώμες και προσδοκίες χίλιες δυο…

Και έτσι, σπάνε τα μέσα του ανθρώπου σε χίλια δυο μικρά κομμάτια, στην προσπάθεια του να μην αφήσει κανέναν παραπονεμένο γύρω του. Στη προσπάθεια, να μην στεναχωρήσει κανέναν από τον κόσμο.

Από την άλλη, ο άνθρωπος χάνεται και όταν ζει αδιαφορώντας για το ‘’τι θα πει ο Θεός’’.

Όταν ανάγει τον εαυτό του σε θεό. Όταν πιστεύει ότι είναι ‘’αυτός και κανένας άλλος’’. Όταν δεν έχει πλέον κανένα σημείο αναφοράς πέραν των ενορμήσεών του. Νομίζει πως αυτοκαθορίζεται μα στην ουσία ειδωλολατρεί. Λατρεύει και προσκυνά, όλα εκείνα που του χαϊδεύουνε τον εγωισμό και τη φιληδονία.

Άνθρωπος που ζει με το ‘’τι θα πει ο κόσμος’’, στο τέλος πάντα χάνεται… Το ‘’τι θα πει ο Θεός’’ είναι εκείνο που θα πρεπε λίγο να μας νοιάζει…

Χριστός Ανέστη.

Ψυχολόγος Ελευθεριάδης Ελευθέριος